اثرات مضر کودهای شیمیایی
کودهای شیمیایی از دهه 1930 به کشاورزان در افزایش تولید محصول کمک کرده اند.اگرچه کودهای شیمیایی باعث افزایش مواد مغذی گیاه در شرایط نامساعد جوی می شوند، اثراتی منفی نیز با خود به همراه دارند. برخی از مضراتی که کودهای شیمیایی ممکن است ایجاد کنند عبارتند از: آلودگی آب های زیرزمینی، سوختگی شیمیایی محصولات، افزایش آلودگی هوا، اسیدی شدن خاک و کاهش مواد معدنی خاک.
آلودگی آبراه ها
استفاده از کودهای شیمیایی در محصولات زراعی می تواند اثرات نامطلوبی بر آبراهه های ناشی از خروج کود شیمیایی ضافی داشته باشد. فراوانی بیش از حد مواد مغذی در آب باعث کاهش میزان اکسیژن می شود. موجودات بسیار زیادی در آب زندگی می کنند که از بین رفتن اکسیژن باعث مرگ آنها خواهد شد.
سوختگی شیمیایی
کودهای شیمیایی دارای مقادیر زیادی مواد مغذی مانند نیتروژن هستند. استفاده بیش از حد از کودهای شیمیایی به گیاهان ممکن است باعث زرد یا قهوه ای شدن برگ ها شود و به گیاه آسیب برساند و عملکرد محصول را کاهش دهد. این حالت به عنوان سوختگی برگ شیمیایی شناخته می شود. سوختگی برگ می تواند باعث پژمرده شدن برگ های گیاه شود و ممکن است باعث از بین رفتن گیاه شود.
افزایش آلودگی هوا
نیتروژن اضافی مورد استفاده در کوددهی محصولات می تواند به انتشار گازهای گلخانه ای مانند دی اکسید کربن و اکسید نیتروژن در جو کمک کند. این اثر با استفاده از مقدار بیشتری کود شیمیایی نسبت به جذب آسان گیاهان ایجاد می شود. طبق گفته آزمایشگاه نظارت و تشخیص اقلیم اداره ملی اقیانوسی و جوی (NOAA)، گازهای گلخانه ای اضافی که در جو به دام افتاده اند ممکن است در افزایش دمای سطح زمین و اقیانوس ها نقش داشته باشند.
اسیدی شدن خاک
استفاده بیش از حد از کودهای شیمیایی به دلیل کاهش مواد آلی در خاک می تواند منجر به اسیدی شدن خاک شود. نیتروژن به مقدار زیاد در مزارع در طول زمان به خاک سطحی آسیب می رساند و در نتیجه باعث کاهش عملکرد محصول می شود. خاک های شنی بسیار بیشتر از خاک های رسی مستعد اسیدی شدن خاک هستند. خاکهای رسی توانایی مهار اثرات کود شیمیایی اضافی را دارند.
کاهش مواد معدنی
نگرانی فزاینده ای وجود دارد که استفاده مداوم از کودهای شیمیایی در خاک، خاک را از مواد مغذی ضروری تخلیه می کند. در نتیجه مواد غذایی تولید شده در این خاک ها دارای ویتامین و مواد معدنی کمتری هستند. طبق داده‌های تولید شده توسط آزمایشگاه داده‌های مواد مغذی وزارت کشاورزی ایالات متحده، غذاهایی که در خاک‌هایی که از نظر شیمیایی بارور شده‌اند رشد می‌کنند، محتوای منیزیم، پتاسیم و کلسیم کمتری دارند.
